Screenshot nga lajmi që recensohet
Njëvjetori i zgjedhjes së pushtetit lokal, ndryshimit të administratave komunale dhe personave që udhëheqin me to; moment i përshtatshëm që gazetarët të bëjnë një krahasim mes premtimeve dhe realizimeve. Një periudhë njëvjeçare, si gazetar, të siguron listë me fakte dhe dëshmi për punët e realizuara, ato që kanë mbetur pezull dhe ato që nuk janë filluar akoma. Renditja e këtyre fakteve shmang artikujt si në rastin që është subjekt recensioni, pa dëshmi, pa pamje, pa burime dhe me përgjithësime. Gjithashtu, e informon lexuesin me situatën reale.
Recension: Ku është Teuta Arifi, Tetova pa ujë dhe rrugë të paasfaltuara!
Data dhe koha e publikimit: 29.10.2018
Data e recensionit: 30.10.2018
Recensues: Fatlume Dervishi
Aq shumë konstatime, vetëm katër fjali të zbrazura
Në një artikull me katër fjali, lexuesi nuk merr asnjë informacion me shumë përveç që ka kaluar një vit nga qeverisja e Teuta Arifit me qytetin e Tetovës në një mandat të dytë pas zgjedhjeve të fundit lokale, që Tetova s’ka ujë, që s’ka rrugë të asfaltuara dhe që s’ka kanalizim. Mungesat e përmendura me të cilat në artikull thuhet se përballen qytetarët e Tetovës janë thelbësore, disa madje jetike, kurse vëmendja që kanë marrë nga gazetari është shumë e ulët. Probleme shumë me vend, por të patrajtuara si duhet.
Më shumë burime, më shumë besueshmëri
Raportimi në këtë mënyrë është shumë formë e përgjithësuar që të len të kuptosh se të gjithë vendbanimet dhe qytetarët në Komunën e Tetovës përballen me mungesë të këtyre kushteve. Edhe po të ishte ashtu, mungojnë të dhënat bindëse, mungojnë informacione që do ta plotësonin tekstin dhe të mbështesnin fjalët e autorit. Në tekst madje as nuk thuhet nëse është tentuar të vihet deri te ndonjë informacion konkret që ja vlen t’u prezantohet lexuesve si hulumtim nga autori, përpara se ai “të hidhte në letër” konstatimet.
Gazetari ka të drejtë për qasje të lirë në të gjitha burimet e informimit, që janë me interes publik. Gazetari duhet të botojë informata të sakta dhe të provuara dhe nuk do të fshehë të dhëna esenciale dhe të falsifikojë dokumente. Nëse informata nuk mund të konfirmohet, ose nëse bëhet fjalë për supozim, respektivisht spekulim, kjo gjë duhet të thuhet dhe të publikohet. Saktësia e informatës duhet të provohet sa më shumë të jetë e mundur.
Çfarë i mungon lexuesit?